De feestdagen komen er weer aan!

Eten en feestdagen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Al van kleins af aan brengen we ​de feestdagen ​door met lekker eten.

Herinnering uit mijn jeugd​: als kind van ​twaalf kwam ik in 1975 met mijn moeder, broertje en nani (oma) naar Nederland, omdat Suriname onafhankelijk werd.

Als Surinamers waren wij in de jaren zeventig Nederlandse staatsburgers, toch konden wij niet wonen waar wij wilden. Voor de huisvesting van Surinaamse migranten kiest de Nederlandse regering voor een spreidingsbeleid. Daardoor zijn wij terecht gekomen in Drachten in ​de provincie Friesland.

Een paar jaar later kwam mijn mausi (tante) bij ons wonen in Drachten. Zij woonde in Laarwijk in Suriname. Omdat haar man kwam te overlijden heeft mijn oom heel erg zijn best gedaan dat mijn mausi naar Nederland kwam. Mijn mausi was een hele sterke vrouw op leeftijd met heel veel doorzettingsvermogen Zij kon maar een paar woordjes Nederlands spreken en schrijven. We hebben een mooie tijd gehad met elkaar in Drachten. Jammer dat familie zo ver woonde in de grote stad. Surinaamse winkels waren er niet in Drachten. Mijn mausi hield van Surinaamse groenten omdat zij dat zelf verbouwde op haar plantage in Suriname.

Ik ben zonder vader opgevoed. Mijn moeder, oma en mausi hadden geen rijbewijs dus hadden wij geen auto. Alles deden wij lopend of met de stadsbus en familie opzoeken deden wij met de trein. Ik herinner mij dat mijn mausi, die maar paar woordjes Nederlands kon, twee keer per maand op de zaterdag de bus nam vanuit Drachten naar Heerenveen en dan de trein nam naar Rotterdam. Een reis van zeker drie uurtjes heen en drie uurtjes terug.

Op een briefje had ik als kind geschreven: ‘Lieve buschauffeur of conducteur, mijn tante kan geen Nederlands. Zij wil naar Rotterdam en terug omdat zij Surinaamse boodschappen wil doen. Kunt u haar helpen?’. Op de achterkant van het briefje had ik geschreven: ‘Lieve meneer of mevrouw​, mijn tante kan geen Nederlands. Zij moet overstappen in Zwolle. Kunt u haar helpen?​’. Ik bewonder mijn mausi’s doorzettingsvermogen. De Nederlandse taal niet kennen, een lange bus- en treinreis heen en met ​een zware Surinaamse boodschappentas terug en dat heeft zij jaren zo gedaan. Zij verbouwde ook in haar tuin in Drachten Surinaamse bladgroenten.

Een recept is een verzameling instructies die aangeeft hoe iets klaargemaakt moet worden en wel met name een gerecht. Tegenwoordig heb je zoveel kookboeken en tv-programma’s. Ik herinner mij dat mijn mausi heel erg goed kon koken, ze kookte op gevoel. Uit liefde kookte zij, zonder kookboek want dat kende zij niet. Alle kookrecepten zaten in haar hoofd en vingers. Als iemand jarig was of als iemand ging trouwen kookte zij alleen​, voor ​een paar ​honderd mensen, ​de hele dag in de keuken​. Van ​ de verjaardag of ​het huwelijksfeest maakte zij niets mee. Ik vond dat als kind heel erg zielig maar mijn mausi hield van koken en belangrijk ​was dat gasten moesten eten.

Dankzij mijn moeder, mausi en nani heb ik een hele mooie jeugd gehad. Een jeugd dat bestond uit zorgzaamheid, liefde, lekker eten en mooie verhalen. Mooie herinneringen uit mijn jeugd in de jaren zeventig.​

Dank lieve mausi voor de mooie tijd. Ik mis u heel erg!

Ik ben benieuwd naar uw jeugdherinneringen, lieve Dreamz lezers. Ik wens u hele fijne feestdagen.

 

Frank Kanhai

Frank Kanhai

Frank Kanhai, medewerker studiezaal van het Nationaal Archief Den Haag komt in zijn werk vele levensverhalen tegen in de archieven. Hierover schrijft hij voor Dreamz World met soms een wijziging van een naam of plaats omwille van de privacy.

Geen Commentaar

Plaats een Reactie

X