Manai ka Boli? – Wat zullen andere mensen zeggen? deel 1

Het persoonlijke verhaal van Soesie

Vanaf de mei editie van Dreamz World vertelt de 58-jarige Soesie maandelijks een deel van haar persoonlijke verhaal. Soesie heeft van meerdere personen het advies gekregen om haar verhaal te delen, zodat ze anderen laat weten dat ze niet alleen zijn. Door het delen van haar verhaal hoopt Soesie mensen, die in dezelfde positie verkeren, te laten weten dat het niet verkeerd is om externe hulp te zoeken en te praten over zaken waar je zelf niet meer uitkomt. Soesie wil meegeven dat hulp altijd beschikbaar is, je dient er alleen open voor te staan. Het leidt tot nieuwe inzichten. De kracht om aan jezelf te werken komt dan vanzelf.

Mijn naam is Soesie, een 58-jarige behulpzame, lieve alleenstaande moeder van drie kinderen en oma van drie mooie kleinkinderen. Ik woon al 46 jaar in Nederland en kom uit een groot gezin. Ik heb vijf broers, mijn zusje is helaas drie jaar geleden overleden, maar mijn ouders leven gelukkig nog. Vanwege mijn gezondheid ben ik helaas afgekeurd en kan ik niet meer werken. Ik heb gewerkt als leidster in de kinderopvang en daar heb ik erg van genoten. Daar ik niet meer kan werken in de kinderopvang en ik ontzettend van kinderen houd, breng ik veel tijd door met mijn kleinkinderen en probeer ik mijn kinderen bij te staan waar ik kan. Mijn gezondheid is helaas niet optimaal, ik heb diabetes type 2, hartklachten en nierklachten. Om de twee maanden worden mijn nieren in het ziekenhuis gecontroleerd.

Vanaf mijn 25ste ben ik al in therapie om te praten over zaken waar ik tegen aanloop. Ik heb onder andere een zelfmoordpoging gedaan en ik heb nu nog steeds gedachtes over zelfmoord. Daardoor ben ik verschillende soorten therapieën gaan volgen, zoals cognitieve gedragstherapie, systeemtherapie en hypnotherapie. Ik heb in mijn leven best veel meegemaakt en mijn twee dochters ook. Mijn dochters wilden niet, net als ik, in de knoop zitten met zichzelf. Daarom hebben zij externe hulp gezocht. Zij hebben het goed aangepakt en ik hoop dat mijn kleindochter niet in dezelfde situatie terechtkomt. In de hindoestaanse cultuur is het helaas nog niet vanzelfsprekend dat je externe hulp kan zoeken. Men wil niet dat zaken buiten de familie om besproken worden, maar ik wil een ieder juist meegeven, dat het niet verkeerd is om extern hulp te zoeken.

Kom je er zelf niet meer uit, neem dan contact op met je huisarts en die helpt jou verder op weg. Als je anoniem met iemand wilt praten, kan je 24 uur per dag bellen met de luisterlijn 088-0767000. Personen achter de luisterlijn krijgen een training om te luisteren, aan hun kan je anoniem je verhaal vertellen.