Lintje voor de heer Ramradj Fatingan

De heer Fatingan is op 24 april 2020 gedecoreerd. Hij kreeg een lintje (Lid in de Orde van Oranje Nassau) voor zijn jarenlange vrijwilligerswerk voor de gemeenschap. Van 1975 tot 1978 heeft de heer Fatingan in Den Haag gewoond. In 1979 is hij verhuisd naar de groei stad Zoetermeer. Wij wilden meer weten over de heer Fatingan en vroegen hem om iets meer te vertellen over zijn (vrijwilligers)werk.

Wie ben ik?
Mijn naam is Ramradj Fatingan. Ik ben getrouwd met Radha Sewnarain en samen hebben we drie zonen (Anil Ashweni, Wishal Yajant en Randjiv Richenel). Ik woon in de mooie Stad Zoetermeer.

Ik kom uit een gezin van 12 kinderen. Mijn ouders hadden 9 zonen en 3 dochters. Wij hebben altijd samen in 1 huis gewoond. Onze familieband was heel erg goed en opeens viel dat weg en waren we in een keer uit elkaar gevallen. Dat was de grootste pijn wat ik heb geleden. Mijn vader van 96 jaar woont nog steeds zelfstandig. Mijn moeder is helaas op 1 januari 2010 op 82-jarige leeftijd overleden. Het gemis is onbeschrijfelijk, maar het leven gaat gewoon door.

Mijn reis vanuit Suriname naar Nederland
Op vrijdag 8 augustus 1975 kreeg ik mijn LTS Diploma en Zondag 11 Augustus zat ik samen met de atleten van de Koninkrijk spelen in de KLM 747 met bestemming Schiphol. Mijn broer was 3 weken eerder in Nederland hij ving mij op in de welbekende Schilderswijk in Den Haag. Op een regenachtige Maandag in de ochtend kwam ik in Den Haag. Ik zag alleen maar stenen en het was ook een regenachtige dag. Het ergste vond ik de heimwee die ik had.

Amper 2 dagen in Nederland en op de derde dag moest in naar school. Mijn doel was om zo snel als het kan de MTS en de HTS af te maken en dan als staf te gaan werken bij de Suralco in Suriname.

Mijn broer had mij ingeschreven op de MTS school aan de Leyweg, Den Haag. Daar moest ik me op woensdag 13 augustus 1975 melden. Ik was al laat want de scholen waren al begonnen. Wat een omgekeerde wereld, In Suriname kregen wij begin augustus vakantie, terwijl in Nederland begin augustus de scholen van start gingen. Ik had mijn doel nog steeds voor ogen, snel mijn diploma halen en wegwezen, Maar ik had mijn opa horen zeggen “Apna Zoja ka bhi na hi ho ta” (je plannen kunnen altijd mis lopen).

Op MTS kreeg ik van alle kanten tegenslagen, heimwee, huisvesting, begeleiding, financiële problemen, geen schoolboeken, geen schoeisel om te gymmen, maar ik moest van de leraar mee doen, met blote voeten op de keien. Deze ontberingen heb ik drie maanden vol kunnen houden, totdat ik de knoop doorhakte om overdag te gaan werken als elektromonteur en in de avond deed ik de MTS.

Mijn doel bereikt
Overdag werken en drie avonden naar school was heel zwaar, en nog steeds al die ellende: heimwee, huisvesting en alles zelf uitvinden. Mensen die in de jaren 70 naar Nederland zijn gekomen hebben heel veel ellende moeten doorstaan voor een goed bestaan. Intussen waren mijn ouders en broertjes ook in Nederland. Mijn doel had in nog steeds voor ogen. De avond MTS heb ik in 1978 afgemaakt daarna ben ik doorgegaan naar de avond HTS.

De avond HTS was nog zwaarder hier moest ik vier avonden in een week naar school. Maar deze heb ik in 1984 afgemaakt. Intussen was in 1982 getrouwd. Mijn doel had ik voor de helft bereikt, want mijn HTS diploma had ik op zak. Alleen om terug te gaan naar Suriname om als staf te gaan werken bij de Suralco ging niet door, want ik vond Nederland zo prachtig. Ik kon gelukkig ook overal een baan vinden.

Ik begon als elektromonteur bij de Aegon, stoomde door naar operator, vervolgens overgestapt naar de ministerie van VROM als Netwerkbeheerder,  daarna Energie bedrijf Utrecht als Netwerkbeheerder, in 2001 naar de Fortis Bank / ABN AMRO als Netwerkbeheerder, Coördinator, projectleider.

Sociaal maatschappelijk
Van jongs af in Suriname ging ik heel veel op stap met mijn vader. In Boxel waar ik geboren en getogen ben woonden verschillende culturen naast elkaar. De mensen daar waren gastvrij en behulpzaam. Het voelde als een grote familie.

Van 1975 tot 1978 heb ik in Den Haag gewoond. In 1979 ben ik verhuisd naar de groeistad Zoetermeer. In Zoetermeer woonde al een aantal Hindoestanen. Zoals je weet soort zoekt soort. Dus ben ik opzoek gegaan naar mijn soortgenoten en ja hoor de contacten waren vrij snel gemaakt en wij waren weer als in Suriname een grote familie.

Vrijwilligerswerk
– Begin jaren 90 werd de SSDSZ (Shri Sanatan Dharm Sabha Zoetermeer) opgericht. Hier begon ik te helpen en de contacten met de hindoestaanse gemeenschap werd groter. Van 1995 tot 2002 was ik secretaris, van 2003 tot 2006 voorzitter. Mijn eerste zoon ging naar de basisschool en daar ging ik in de Ouderraad. Dat heb ik gedaan van 1990 – 2000.                                                                  – 15 jaren Vrijwilligers werk gedaan voor de voetbal vereniging. Daarnaast trainingen gedaan als jeugdleider, voetbaltrainer, scheidsrechter.
– Van 2001 tot 2014 vrijwilliger bij de STAK (Stichting Activiteiten Gehandicapten). Hier gaf ik computerbegeleiding aan                  gehandicapte mensen.
– Van 2004 tot 2008 vrijwilliger bij Familie Huis Langeland Ziekenhuis. Een Familie Huis waar ouders en families van zieke kinderen konden overnachten.
– Van 2014 tot 2018 Raadslid in Zoetermeer.
– Sinds 1995 lid van chautaal groep, thans voorzitter.
– 2010 Sichting Meersewa opgericht. Deze was opgericht om onze ouderen (60 plussers) meer aandacht te geven en laagdrempelig tegen minimale kosten activiteiten te ontwikkelen en te realiseren voor onze ouderen. Want dankzij hun bloed zweet en tranen staan wij vandaag hier en wij hebben het supergoed. Laten wij daarom iets terug doen.

Wat is Sewa?
‘Sewa’ is een centraal begrip binnen het Hindoeïsme en betekent het belangeloos dienen van anderen. Het doel van de Sewa is een duurzaam bewustzijn te creëren bij de jongeren. Op het moment dat elk persoon denkt aan zijn medemens, zullen wij van zelf een betere samenleving teweegbrengen waarin iedereen een plekje heeft. Ook willen wij de inzet van jongeren bevorderen in de maatschappij, de helpende hand bieden aan ouderen en ons inzetten voor het goede doel. Het dichter bij elkaar brengen (zoals je weet wordt de kloof tussen jongeren en ouderen steeds groter) van en het bevorderen van saamhorigheid tussen jongeren en ouderen met verschillende culturele achtergronden is tevens een belangrijk doel.

Het dienen van anderen is het grootste goed dat een mens kan bezitten.

Een voorbeeld
Door de economische crisis bijvoorbeeld neemt de eenzaamheid en armoede toe in het bijzonder bij allochtone ouderen. Als zij op oudere leeftijd naar Nederland zijn gekomen, hebben zij weinig pensioen opgebouwd en hebben ze geen recht op een volledige AOW-uitkering. Wel kunnen ouderen recht hebben op aanvullende bijstand maar daar maken ze nu juist nauwelijks gebruik van. Veel ouderen van de eerste generatie beheersen het Nederlands onvoldoende om alleen al de brieven van instanties te begrijpen en in te vullen. Een deel leeft onder de armoedegrens. Volgens de laatste peilingen is het een misvatting dat allochtonen meer zorg en tijd besteden aan hun ouderen. De tweede generatie leeft even gehaast als autochtonen. Bovendien moeten ook allochtone ouderen niet helemaal afhankelijk worden van familieleden. Jongeren kunnen ouderen helpen om de dagelijkse rompslomp over te nemen.

Ons motto is dan ook: “ Persoonlijk aandacht is onze kracht”.

Wat doet Stichting MeerSewa:
-2 x per maand op de 2e vrijdag van de maand voor WZH afdeling Zoetermeer eten klaar maken waar een sector/afdeling wordt verwend inclusief het hardwerkende personeel van die afdeling.
– 2 x per jaar lekker Surinaams eten klaarmaken inclusief de bediening voor gehandicapten in Zoetermeer.
–  2x per jaar huisbezoek bij onze Hindoestaanse ouderen door onze vrijwilligers, soort van luisterend oor.

Aantal activiteiten per jaar voor onze leden/donateurs zoals:
– Busreizen
– Zaal activiteit met muziek, spel, quiz en wat heel vaak de revue passeert is dat de aanwezigen mogen zingen en dat maakt niet uit of men wel of niet kan zingen
– Filmavonden
– Aandacht voor onze moeders met Moederdag in de vorm van kaart sturen, bellen en als nodig even een bezoek brengen
– Kranslegging bij het beeld van Mahatma Gandhi in Zoetermeer
– Viering Hindoestaanse immigratie
– Kerst brood actie ouderen

De activiteiten hebben altijd een karakter van:
Sociaal, Educatief, Maatschappelijk, Cultureel, Informatief en Ontspanning.

Dit alles zou niet mogelijk zijn geweest door de inzet van onze vrijwilligers.

Ramradj Fatigan



X