Zoek de dialoog

Door: Tanja Jadnanansing

Terwijl ik deze column schrijf schijnt de zon en lijkt de wereld vredig maar helaas zijn er van die donderwolken waar ik toch steeds aan moeten denken. Het moment dat ik mijn mobieltje oppak en de nieuwssites bekijk verdwijnt het zonnige gevoel op de achtergrond en komt de turbulente wereld keihard binnen. Coup in Turkije, oorlog in Syrie, schietpartijen in Amerika. Veel boze mensen overal en zeker ook hier in Nederland. Boosheid die zich steeds meer met bedreigingen mengt. En dat is ronduit eng.

Wanneer het gesprek niet meer mogelijk is doordat woede het wint van begrip dan kont haat en nijd heel snel om de hoek kijken. Juist daarom is het zo belangrijk om wel ontmoetingen zoals de Milan te organiseren. Noem mij een softie maar ik vind echt dat dialoog en discussie niet alleen op school maar juist ook op het werk en zelfs in de vrije tijd moeten worden opgezocht. Sommige mensen noemen mij naïef omdat ik geloof in de ontmoeting, in het gesprek maar het alternatief van elkaar in elkaar slaan is voor mij bepaald niet aantrekkelijk!

Oprechte conversatie waar luisteren centraal staat met de intentie niet meteen zelf met een mening te willen komen lijkt mij een warme gedachte waar ik op hoop tijdens de wandeling op het veld daar in het Zuiderpark. En natuurlijk moet het niet alleen bij dat gesprek blijven maar het is een mooi begin. Gewoon een zomerdroom dat Milan niet alleen over lekker eten en mensen kijken gaat maar ook over de ontmoeting met de ander. De ontmoeting waar empathie als een omhelzing over het gesprek heen valt . De keuze maken om niet met schele ogen naar elkaar te kijken op de grasmat maar om elkaar te verstaan in de wetenschap dat wij allemaal een strijd leveren en dat die een stuk lichter wordt als wij besluiten alvast op Milan elkaar te zien.